Het is mens eigen om weg te gaan van de pijn.
Dit is om jezelf te beschermen. Echter doen wij dit ook met pijnlijke ervaringen die we in het leven hebben opgedaan.
Juist met pijnlijke ervaringen en de wonden die ze in je hebben achter gelaten ontstaat de mooiste kans om hier juist het licht binnen te laten. Juist op die plekken zit een grote bron van kennis en wijsheid.
Als het je lukt juist wel helemaal in die wond te zitten, je pijn te doorleven, je angsten aan te kijken ontstaat daar juist de ruimte waar het licht weer naar binnen kan. Daar zit de waarheid.
Je kunt nog zoveel muurtjes om die wonden heen bouwen en licht proberen te creëren en zoeken om je heen in de buitenwereld. Maar dit is allemaal tijdelijk.
Wil je echt het licht weer laten schijnen van binnenuit. Zorg dat je ruimte maakt in die wonden en laat het van daaruit langzaam binnen komen waardoor je weer kunt stralen en echt leven.
In het leven streven we vaak naar comfort en veiligheid, weg van pijn en ongemak. Het is een natuurlijke reactie, een instinctieve neiging om onszelf te beschermen tegen kwetsuren, zowel fysiek als emotioneel. Maar wat gebeurt er als we wegrennen van onze wonden, van de plekken waar het het meest pijn doet?
Juist daar, te midden van onze diepste wonden en pijnlijke ervaringen, schuilt een onverwachte mogelijkheid – de kans om het licht binnen te laten. Deze wonden zijn geen tekenen van zwakte, maar eerder portals naar groei en transformatie. Ze bevatten een onschatbare bron van kennis en wijsheid, als we bereid zijn om ze te omarmen.
Het is vaak angstaanjagend om de pijn recht in de ogen te kijken, om de wonden volledig te voelen en te ervaren. Maar juist in die momenten van diepe introspectie en acceptatie, ontstaat er ruimte voor genezing. Het is daar, in de duisternis van onze innerlijke strijd, dat het licht een weg vindt naar binnen.
Het bouwen van muren om onze wonden, het zoeken naar tijdelijke afleiding in de buitenwereld, biedt slechts kortstondige verlichting. Ware heling komt van binnenuit, wanneer we de moed hebben om de pijn te omarmen en de waarheid van onze ervaringen te erkennen.
Het is een proces van bevrijding, van het loslaten van de last die we met ons meedragen, zodat we kunnen stralen met de kracht van authenticiteit. Het is een herinnering aan onze veerkracht, onze capaciteit om te transformeren en te groeien, zelfs te midden van onze diepste pijn.
Dus als je jezelf ooit verloren voelt in de duisternis van je wonden, onthoud dan dat het daar is waar het licht binnenkomt. Het is daar waar je de kans hebt om opnieuw te beginnen, om te stralen met de pracht van je eigen innerlijke kracht. Dus wees niet bang om de confrontatie aan te gaan met je pijn, want daar ligt de sleutel tot ware bevrijding en levensvreugde.